In begrijpelijke taal (maar helaas in lange, lange zinnen) omgezette samen­vatting van een rapport (met uitgevoerde aanbeveling) over de denktank in het politieke milieu in de vorm van een verhaal over het zoeken naar een oplossing voor actuele problematiek:

In de denktank zitten (bijvoorbeeld) vijf mensen (over het algemeen zijn dit mannen, en meestal zijn het er veel meer, maar in dit voorbeeld is dat niet van belang), die allemaal heftig nadenken over (om het simpel te houden) één probleem.

Het eerste maandsalaris wordt opgesoupeerd aan pogingen het probleem helder en omschreven te krijgen. In feite is dat natuurlijk een onjuiste weergave van de feiten: van dat eerste salaris wordt niets opgesoupeerd, omdat de leden naast hun salariëring voorzien worden van volledige kost en inwoning (en alle noodzakelijk geachte gemakken) op een plek waar zij niet gestoord kunnen worden, zelfs niet door hun gezinsleden.

Iemand draait (maar dat is niet, nóóit, voor er minstens nog een maand voorbij gegaan is) een paar zinnen van de omschrijving van het probleem om en dat lijkt waarempel op een oplossing, die natuurlijk met de anderen gedeeld moet worden. Gewoon praten gaat echter niet, want iedereen zit diep in fronsende concentratie naar zijn eigen beeld in de spiegel te kijken.

Op het moment dat er eindelijk iemand anders bereikt wordt, heeft nummer drie net twee andere zinnen van de omschrijving van het probleem omgedraaid en ook dat lijkt op een oplossing.

Ik schets het beeld opnieuw (de tijd zou het aangetast kunnen hebben): twee leden van de tank zitten nog in hun eigen spiegelbeeld te wroeten, maar de drie andere deelnemers zijn al op een andere manier aanwezig: twee hebben een idee (althans dat denken ze), een derde wordt aangemoedigd om daarnaar te luisteren.

Zowel idee 1 als idee 2 wordt gespuid, zowat gelijktijdig, en tanklid drie pro­beert te luisteren door gehoorde woorden te herhalen. Er ontstaan drie monologen die samen op een discussie lijken. Het geluidsniveau stijgt want mijn idee is beter dan jouw idee is beter dan ...

Tanklid vier en vijf worden er zowaar wakker van en ook zij gaan over tot de productie van repetitief geluid na verloop van de tijd die ze nodig hebben om bij te komen uit hun trance en opgenomen te worden in de snelheid van het bestaan van de andere drie.

Als er tenslotte een cadans in de geluidsstromen ontstaat wordt dat de oplossing van het probleem, vanzelfsprekend, van-zélf-sprekend.

Het maakt niet uit dat de keer op keer herhaalde geluiden meestal betekenisloos zijn, dit is de oplossing, beter nog,  DIT  IS  DE  OPLOSSING,
DE - OPLOSSING.

Vermoedelijk zijn er inmiddels vijf à zes maanden verstreken. Nu hebben de tankleden nog een maand nodig om die DE - OPLOSSING zo te formuleren dat er syntactisch correcte uitspraken op papier terecht komen, over semantiek hoeven we het niet te hebben, want daar hebben we de kommaneukers van de Kamer en het Parlement immers voor.

Voldaan gaan de leden van de denktank naar huis, waar ze de kennismaking met hun partners hernieuwen, en samen met deze en hun eventuele (schoolgaande) kinde­ren het land verlaten om te genieten van een lange periode waarin ze hun eigen spie­gel­beeld kunnen bekijken zonder de vreselijke druk van dat samen te doen met de andere leden van de denktank.

Tijdens de vlucht terug kan de kennismaking met de overige gezinsleden weer hernieuwd worden, dit werk is bijzonder goed voor het in stand houden van relaties, maar dit is een totaal toevallig gevonden bijkomstigheid in het kader van dit onderzoek, waarvoor wij geen aparte declaratie zullen indienen.

Het is de aanbeveling van de 49 opstellers van dit rapport om deze herstel- en wederopbouwperiode voor denktankleden zeker minstens zo lang te maken als de stressperiode, maar als de mogelijkheid tot uitloop bestaat raden wij u aan deze te gebruiken, dit zal de creativiteit en frisheid van de denktankleden in een volgende sessie zeer ten goede komen.

Wij als directe trendvolgers van de bestudeerde denktanks trekken ons dus nu ook voor een periode van drieëneenhalf jaar (tweeënveertig maanden) terug uit het studie- en arbeidsproces, en dat is zonder aanspraak te maken op enige uitloop. Mocht opdrachtgever ons die echter, naar wij hopen, wél willen verstrekken, dan zijn wij via de verblijfsadressenlijst (die in het bezit is van het ingezworen hoofd van de afdeling secretarie van opdrachtgever) te bereiken.

Zoals contractueel vastgelegd komen de kosten van deze periode van bezinning en ontspanning (waarin wij onze uitermate gevoelige intellectuele kaders ontdoen van de talloze vernauwingen en andere structurele beperkingen die het werken aan het voormelde probleem noodzakelijkerwijs met zich meebracht) volledig voor rekening van opdrachtgever, die ons daarnaast volledige doorbetaling van salaris en toeslagen garandeert, en met het volgende boeiende object van onderzoek op ons wacht bij terugkomst, maar dat zijn voor opdrachtgever natuurlijk nodeloze toevoegingen, en hier enkel geplaatst als illustratieve sluitpost ten behoeve van (andere mogelijke) toekomstige opdrachtverstrekkers.