Stadsnieuws Tilburg / P.P.A.
Ondanks het feit dat ik er lang over heb nagedacht, en op veel plekken, wil me zo goed als niets te binnen schieten aan positiefs gedenkwaardigs over dit bedrijf. De kollega's en ik werkten ons te pletter (eentje zelfs letterlijk) in veel langere dagen dan de wet toestond, maar goed genoeg was het niet, nooit.En het leek allemaal heel aardig te beginnen met de sollicitatiebrief en het daarop volgende gesprek - of ik meteen maar even wilde proefdraaien op stoel nummer één, waarna ik aangenomen werd voor het werk op stoel nummer twéé. Ach, dat is eigenlijk wel leuk genoeg om hieronder wat uitgebreider te herhalen.
(eerst maar eens lezen wat er in de advertentie stond waar ik op reageerde)
P.P.A. (Pre Press Activities) verzorgt onder meer voor Stadsnieuws de opmaak van kranten. Op maandag worden wij geconfronteerd met extra piekdrukte. Reden waarom wij op zoek zijn naar een
Enthousiaste ervaren DTP-er m/v
(invalkrachten) die juist op die dagen inzetbaar zijn
Wat verwachten wij
van deze part-time-kracht?
-Praktische ervaring in het werken met Apple Macintosh-
computers, toegespitst op DTP-software zoals Quark X-Press,
Adobe Illustrator en Adobe Photoshop
-Zelfstandig kunnen werken binnen de lijnen van een bestaand produktieteam
Tevens zijn wij voor de maandagavond op zoek naar een
Corrector m/v
die, beschikkend over een ruime kennis van de Nederlandse taal,
op accurate wijze correctie van advertentieteksten kan verzorgen
Spreekt één van beide functies je aan en past de flexibele werktijd je, ben je bovendien accuraat en stressbestendig
Schrijf dan snel een sollicitatiebrief met curriculum vitae naar de
direktie van: HS&BT/P.P.A., Postbus 4082, 5004 JB Tilburg
Geachte direktie van HS&BT/P.P.A.,
In uw uitgave Stadsnieuws van 12 02 jongstleden zocht u een ENTHOUSIASTE ERVAREN DTP-ER en een CORRECTOR, beide M/V, voor ? uur per week. Welnu, uw zoeken is voorbij: hier ben ik.
[...] in een aantal alinea's ga ik vervolgens in op mijn grafische, redaktionele, ontwerpers- en korrektieve vaardigheden, alsmede wat ik aan dtp-werk deed en waar ik daarvoor wat geleerd had, om daarna aldus te besluiten:
In uw eigen advertentie en de daarnaast geplaatste oproep van TERRA NOVA maakt u op een bijna pijnlijke manier duidelijk hoe groot uw behoefte aan mij is:
Uw eigen advertentie roept iemand op voor de DTP-funktie, voor de maandag; vervolgens moet die iemand inzetbaar zijn juist op die dagen.
De TERRA NOVA-advertentie herbergt een hoeveelheid neologismen voor de introduktie waarvan KOOT & BIE een heel jaar nodig zouden hebben: klater (tijdstip); lopp (manier van voortbewegen); met in gang (geen plaats, maar tijd); sxerie (verzamelterm); oinder (wel heel diep); Karolingse (karolingische politiek?); Cistenciënzer (Cisterciënzers in nissen?); daarion (plaats); van af (niet aankomen of tijdsaanduiding?)... Soms zijn er wat lidwoorden vergeten (waardoor de vroege Christenen nogal dom lijken), of een spatie (nieuwe tijd: de 8maandag). De telefoon van TERRA NOVA mag alleen gebruikt worden door mensen die geïnteresseerd zijn in de geschiedenis van Tilburg, maar wat ik vooral mis, is een duidelijke tekstindeling: wat hoort waar bij, wat is belangrijk, of is TERRA NOVA een brij? Waar zijn het vet, het kursief, de kop, enzovoort?
Overigens mogen wat mij betreft redaktie, kommunikatie, korrektie, kursief, en introduktie ook met c-s worden geschreven, als het maar konsekwent / consequent wordt gedaan (zie uw eigen advertentie: corrector en direktie).
Met vriendelijke groet, tekent, in de verwachting dat u met hem deze sollicitatie zult willen voortzetten in de vorm van een gesprek,
[...] n.a.w.-gegevens
hiernaast een paar
stukken uit mijn
sollicitatiebrief,
vervolgens de
advertentie
waarover ik het
in die brief heb,
en daaronder mijn
belevenissen op de
eerste 'werkdag'.
Bij Terra Nova is sprake van een nieuwe serie 'Archeologie' (start begin maart); de serie 'Geschiedenis van Tilburg' begint wat klater dan gepland en voor de late boekers is er nog plaats bij de serie 'Opera beluisteren'. Interesse? lopp dan binnen op Nieuwlandstraat 44.
Archeologie & Cultuurgeschiedenis Romeinse tijd en Middeleeuwen: met in gang van dinsdag 7 maart een nieuwe sxerie van 10 onder deze noemer. Veel aspecten van Romeinse en Middeleeuwse tijd worden inzichtelijk gemaakt. Aan de orde komt oinder meer de Romeinse samenleving en de stad op het platteland, Romeinse godsdiensten, grafgebruiken, vroege Christendom, Karolingse Renaissance en bouwkunst, vernieuwingen, Gotiek met de Cistenciënzer bouwkunst, abt Suger en het leven in een middeleeuwse stad. Bij de cursus (110,-) hoort een syllabus van ruim 100 pagina's (15,-), die aan het begin wordt verstrekt. De stof is daarion op een duidelijke, overzichtelijke wijze gerangschikt, aangevuld met vele illustraties. Een cursus, geschikt voor iedereen.
Geschiedenis van Tilburg: de start van deze serie is twee weken verschoven en hij begint nu op 20 februari (8maandagochtenden 10.00-12.00u, 75,-). Interesse voor Tilburg van af de prehistorie tot nu? Meldt u dan aan (013-426269).
Opera beluisteren: voor wie snel wil reageren want op woensdag 15 februari start deze 10-delige serie met nadruk op de Italiaanse opera. U luistert ernaar en leert de verhalen kennen, alsmede muziekopbouw. De serie is bedoeld voor beginners, maar de gevorderde zal zich er beslist ook thuis voelen.
Blijkbaar had ik de goede toon gevonden, want ik werd op een vroege maandagavond uitgenodigd voor een gesprek. Dat vond ik wel wat vreemd, want hadden ze dan niet net topdrukte, maar al gauw kwam ik er achter waarom de direktie die tijd gekozen had. Buiten dat de direktie op de werkvloer niet zo goed de weg wist, was het de bedoeling dat ik (als dat natuurlijk kón, als ik daar geen bezwáár tegen had en zo) meteen maar even een paar uurtjes meedraaide om te kijken of ik in het team paste en of ik wist waar ik mee bezig was. Okee, doen we.
Er zaten vier of vijf mensen advertenties te fabriceren en als ze er een af hadden, werd die geprint en met de opdracht bij mij neergelegd. De stapel die al op mijn bordje lag, maakte dat ik me niet hoefde te vervelen. In een aantal advertenties zaten veel fouten en in andere kon ik er nauwelijks ontdekken, het zag ernaar uit, dat ik meteen vrienden zou gaan maken (vooral met diegene met de meeste fouten zat een goede relatie er natuurlijk wel in), maar dat viel mee, die wist dat wat hij las en wat hij tikte niet altijd met elkaar overeenkwamen, en ik deed ook alleen mijn werk maar.
Op een gegeven moment was ik door mijn stapel heen, ondanks het feit dat die regelmatig werd aangevuld. In plaats van te wachten tot er wat nieuws ter korrektie naar me toe kwam, ging ik het maar gewoon halen, maar dan nog zat ik gemakkelijk een kwart tot de helft van de tijd zonder werk. Aangezien er nog een komputer vrij was, ging ik daar maar achter zitten, ik kon die korrekties natuurlijk net zo gemakkelijk zelf even aanbrengen. Ach, en waarom zou ik zelf niet een paar nieuwe advertenties maken tussen het wandelen en het rode potlood.
Later op de avond (na een diner, netwerksessie of wat dan ook) kwam de direktie even kijken hoe het met mijn streperige werkzaamheden ging, maar dat ik zelf advertenties maakte riep een stevige frons op, of ik de volgende middag daar even over wilde komen praten. Was prima. Maar vanaf nu moest ik toch vooral korrigeren, en eventueel zelf een korrektie doorvoeren, verder niets. Okee. En als ik moe werd, moest ik maar naar huis gaan. Juist.
Ik had het idee dat ik de kortste baan tot nu toe aan het afmaken was, een baan van een paar uur (hoewel het inmiddels stevig richting kleine uurtjes ging). Ergens tussen drie en vier werd de laatste advertentie door mij gekorrigeerd, één kollega bleef achter om de laatste pagina in elkaar te plakken, welterusten.
Dinsdagmiddag kreeg ik niet te horen dat ik niet meer terug hoefde te komen, maar werd me de vraag gesteld of ik niet liever opmaakte dan korrigeerde. Ik had op alletwee de vakatures gereageerd in mijn brief, zei ik, maar wie moet er dan het korrektiewerk doen? Daar zoeken we wel weer verder naar, goede dtp-ers waren moeilijker te vinden, korrigeren kon iedereen. Oh.
De volgende dag was ik kollega-dtp-er en was korrigeren blijkbaar een luxe-probleem.
En een halfjaar later was ik blij ander werk gevonden te hebben - en dat lag niet aan de kollega's.
Dat zat zo: twee van de kollega's hadden een vaste baan met voldoende uren om hun gezin van te onderhouden, de anderen (waaronder ik) waren en bleven oproepkrachten, die twee keer per week een vreselijk aantal uren achter elkaar doorploeterden, en daar de rest van de week van moesten/konden bijkomen, enkele uitzonderingen (eenmalige gelegenheidsprodukties, jubileumkrantjes en zo) daargelaten - dat levert een inkomen op, voldoende voor je vaste lasten en droog brood, maar iets daarop is wel zo lekker ... een van de part-timers werkte ook nog een à twee dagen bij een ander bedrijf, in Dongen, en voor de gezelligheid (en het beleg) fietste ik een keer mee, en nog eens ...
Op het moment dat een uitbetalingskonflikt van die kollega en mij via (brieven van) advokaten opgelost moest worden, was duidelijk dat het tijd werd om te verkassen, en zorgde ik ervoor dat kollega en ik in Dongen onder een beter kontrakt aan het werk konden blijven.
De rest van dat verhaal bewaar ik voor - want hoort op - de volgende bladzijde.