eerste versie in spanje
Er is geen Velcro-vestiging in Nederland, maar wel onder andere in Duitsland, Frankrijk, Spanje, Italië en Engeland. Een of ander nederlands bedrijf dat allerlei soorten bindmiddelen verkoopt (klitteband, ritsen, kabelbinders, veters en nog veel meer) had een briefje gestuurd naar Velcro-Duitsland over "een groep die de term klitteband (velcro) kommercieel wilde gaan exploiteren", en daarop kwam er een e-mail in het engels van een advokaat van Velcro-Spanje dat dat ten strengste verboden was.
Maar het gaat dus nergens over: mijn groep heet "klittenband" met een n -en al helemaal niet velcro- en de enige reden dat ik die naam gebruik, is omdat ik met een groep muzikanten mijn liedjes op cd wil zetten en dus een naam voor de groep wil hebben, niet omdat ik iets met klitteband wil gaan doen.
Zoiets stuurde jan-piet terug in een e-mail naar die advokaat.
Het bleef twee dagen stil, maar herhaaldelijk werd er vanuit Barcelona naar mijn pagina's gekeken - en toen kwam er weer een e-mail, dat er mogelijk sprake was van een misverstand, dat de firma zich alsnog het recht voorbehield om juridische stappen te ondernemen, maar dat ze graag op de hoogte gebracht zouden willen worden van inhoud en bedoelingen van het cd-projekt, en wellicht konden we nog iets voor elkaar betekenen.
Toevallig stonden Paura en Nico op het punt om voor vakantie naar Catalunya te gaan - die wilden wel even langs Mataró met een voorlopig proefbaksel van mijn cd en wat foto's die bij de opnames genomen waren.
Natuurlijk had ik daar bij willen zijn, maar dat ging nu eenmaal niet, er moesten nog een paar nummers (opnieuw) opgenomen worden.
Gelukkig hield Paura mij via e-mail goed op de hoogte van wat er allemaal gebeurde - één keer spraken we zelfs drie kwartier over de telefoon - in verband met een kontrakt. De mensen van Velcro begrepen wel niet letterlijk waar ik over zong, maar Paura en Nico vertaalden mijn teksten zo goed en zo kwaad als ze konden in het engels - dát en de emotie in mijn stem, maakte dat ze zich verontschuldigden voor de juridische stampij van eerder.
Maar weet je wat de doorslag gaf, waarom ze uiteindelijk zo diep in de beurs wilden tasten als ze gaan doen - dat had niks met de inhoud van mijn liedjes te maken, maar met het feit dat ik niet alleen in het nederlands zong, maar alles ook nog in het esperanto herhaalde (en soms andersom) - want dat was veel europeser dan wat die euro-klungels in Brussel en Straatsburg voor wanprestaties leverden - dat was zo ongeveer waar het op neerkwam.
Toen ze hoorden dat het mijn teksten, mijn muziek, mijn ideeën waren en dat de groep alleen voor de begeleiding was ingehuurd - daar heb ik het ook nog weleens over - wilden ze een kontrakt met mij afsluiten, met mij persoonlijk alleen, en de groep zou er niets van meekrijgen, buiten normale betaling voor gewerkte uren - dat kontrakt stuurden ze via e-mail (een .pdf-bestand), ik moest er (op hun kosten) maar een notaris naar laten kijken, eventueel wijzigingen voorstellen en na ondertekening kon de eerste storting op mijn rekening plaatsvinden, maar niemand buiten mij mocht over die rekening mogen beschikken - dus moest ik een nieuwe rekening openen, want van mijn bestaande had Corrie16 ook de gegevens.
Ach, laat ik dat van het inhuren ook maar meteen vertellen. Op een gegeven moment kreeg ik een afschrijving van dik over de € 1000 naar een mij onbekende rekening binnen - geld dat ikzelf niet had uitgegeven - Corrie16 dus wel: de eerste keer in de studio was voor niks, maar de keren daarna moesten de meiden en de studio wel betaald worden, ze was ervan overtuigd dat ze dat met mij had besproken, niet dus.
En ze had mijn pinpas daarvoor geleend, want het was toch voor 'ons' projekt en vrouw-en-vrouw zijn één - mijn pinkode had ze me een keer gevraagd toen ik sliep, en omdat ik haar vertrouwde, had ik haar die zonder wakker te worden gewoon verteld - ik ben benieuwd wat ze allemaal nog meer heeft gevraagd, waar ik niks van af weet.
Nou ja, ergens had ze natuurlijk wel gelijk, onkosten voor mijn cd moet ik ook gewoon betalen, en gelukkig hád ik dat geld, voor niks gaat de zon op.
Toen ik het er later met jan-piet over had, zei hij, dat het wel mijn geld was, dat C16 zo gemakkelijk uitgaf, en als de studio betaald wilde worden, hadden ze maar een faktuur moeten sturen, dat is normaal zakelijk gedrag - jan-piet was er meer geïrriteerd over dan ik, het was nu eenmaal zo - het kan niet meer gebeuren, die rekening is nu zo goed als leeg.
Groetjexx