25 juli 2007, 16:21

blondje wordt roodhuid

Wat een paar heerlijke dagen waren dat - Paura, Nico, jan-piet en ik zijn ook nog een dagje naar Barcelona geweest. Het was er vreselijk benauwd en hartstikke druk - we kwamen daar een heel vreemd bouwwerk tegen met een stuk of tien torens met bovenop balonnen of bollen. Dat was een kerk, de Sagrada Familia, en het leek of het eigenlijke gebouw ingestort was - jan-piet had me eerder verteld dat er op die plek iets met de metro en met de bouwvergunningen niet goed zat, wat precies wist-ie niet meer, dus had ik die dingen zo gekombineerd - maar Paura vertelde dat ze die kerk nog steeds aan het bouwen waren, al bijna tachtig jaar.

Toen ik vroeg waarom dat zo lang moest duren zei ze dat dat was, omdat de hele bouw ervan betaald moest worden uit giften van gewone mensen en toeristen, zonder subsidie van de stad of de overheid of Rome - dat laatste leek me ook logisch, want Rome ligt in Italië en Barcelona in Spanje - Paura lachte (om helemaal warm van te worden, zo lekker lacht die) en zei toen, dat ze niet de stad Rome bedoelde, maar je schijnt Rome te zeggen als je de baas van de katholieke kerk bedoelt, de paus, hoewel die eigenlijk in Vaticaan woont.

Het zal wel, ik doe niet aan geloof en godsdienst en kerken en ik moet niks hebben van dat veel te groffe akteren in duffe kleren met nepgoud - ik heb ze weleens bezig gezien, erg oude mannen en heel jonge jongetjes in lelijke jurken die aan elkaar zitten te plukken (dat is toch verboden bij de wet?) en die theatraal met hun armen zwaaien en onverstaanbaar klagen en bezweringen uitspreken (in het latijn en dat ken ik niet), net als italiaanse opera, dat versta ik ook niet, maar daar is meestal nog een simpel verhaal in te herkennen van liefde en jaloezie en haat en achterbaks gekonkel.

Misschien ga ik over een paar jaar ook wel in Spanje wonen, lekker weer, lekker eten en drinken, weinig gehaast en gestress, vind ik te gek - niet in Barcelona zélf hoor, maar ergens in de buurt, ongeveer. Dan zal ik eerst nog spaans moeten leren of de taal die ze hier spreken, katalaans - Catarina, de assistente van Jordi, aardige meid, heeft al aangeboden om me daarbij te helpen. En Jordi zou ik best mogen inschakelen bij het zoeken naar een huis.

En toen viel ik op de laatste dag in slaap op het strand - het was de derde dag pas, maar het voelde veel langer aan. Toen ik wakker werd, lag ik onder een grote parasol en zat jan-piet naast me met allerlei soorten drinken en een wat vreemde blik op z'n gezicht."Dat moet vast veel pijn doen", zei hij. "Wat", vroeg ik, "ben ik een been verloren of zo?" "Nee", zei hij, "maar ze zijn wel heel erg rood, net als alle vel wat ik verder van je zie."

Als je alleen maar een kleine bikini aan hebt, is dat vrij veel huidoppervlakte - en in de loop van de uren daarna werd ik daar steeds pijnlijker op gewezen. En die bikini had ik netzogoed niet aan kunnen hebben, want daaronder was ik bijna net zo erg verbrand - gelukkig was het alleen de voorkant, dus ik kon wel liggen en proberen wat te slapen. Het bleef bij proberen en af en toe kort een koude douche nemen.

De dag daarna gingen we weer op huis aan, ik en jan-piet, met de nachttrein, in een couchette - en daar heb ik de hele reis in gelegen, ook al is dat niet de bedoeling, in mijn blootje, met af en toe een dun laken over me heen, als de kondukteur langs kwam - jan-piet ging dan heel taktisch op de rand van mijn bedbank zitten, want zelfs een blinde kon door dat laken heen kijken - en daarna ging de deur weer op slot. Dat was gisteren, vandaag gaat het al weer een stuk beter - Paura had gezegd waar haar zijden badjas lag, dus die is jan-piet voor me gaan halen en een monsterverpakking goudsbloemzalf, zodat ik alle plekken die gingen jeuken kon insmeren in plaats van ze kapot te krabben.

De ontwerper van mijn cd-spul is ook nog langsgeweest - hij vond het wel een uitdaging om allebei zijn eerdere ontwerpen (groen en blauw) in één kartonnen dubbelhoes te verwerken - al moest hij wel eerst via e-mail aan V vragen wat voor specifieke eisen zij hadden, want dat had ik natuurlijk niet allemaal begrepen of verkeerd onthouden - hiernaast zal ik (morgen?) wat van zijn schetsen plakken met wat uitleg (in het nederlands, voor jullie gemak, en het mijne).

Het was waarschijnlijk wat wrang geweest om uit een foto van mijn verbrande cd's een nieuwe cd-hoes te laten maken - ook al zou ik cd nummer 3 "monsters met schubben" noemen (dus wat dat betreft zou het prima kunnen, beter dan als hoes voor "waterlanders"). Helaas is uit onderzoek gebleken dat de brand werd aangestoken door Corrie16 en haar nieuwe vlam - de krant had het over "vurige relatie zet verleden in de hens". Daar wil ik later natuurlijk niet iedere keer dat ik die cd zie aan herinnerd worden - en het zou van Corrie's stompzinnigheid een soort heldendaad kunnen maken.

De brandwonden waarmee Corrie in het ziekenhuis lag, hadden niks met barbecue en spiritus te maken, maar alles met ontploffend wasmiddel in de zeefdrukkerij van het cd-bedrijf - Corrie had mazzel dat Carla Snuitjes (dat is die nieuwe vrijer) net iets minder in de olie was, anders had ze het explosieve feestje waarschijnlijk niet eens overleefd. Wat een stelletje idioten.

Nadat ik Corrie eruitgezet had, vorige week, was ze bij haar ramwijf in bed gedoken (prima, moest ze zelf weten, voor mij was het over) - 16 en Snuitjes hadden elkaar daar (vermoedelijk stevig) zuipend een paar dagen op liggen fokken en uiteindelijk waren ze tot de hartstikke heldere bezopen konklusie gekomen dat alles mijn schuld was - zoiets lees ik tenminste tussen de regels in dat krante-artikel.

Het zal best, alles zal mijn schuld wel zijn, natuurlijk, alles, alles, alles - is niet de eerste keer dat ik dat hoor - maar de meeste mensen die mij overal de schuld van geven (iemand moet "het" toch gedaan hebben) steken geen bedrijven in de fik om mij dat te vertellen, die schelden me dan even uit of zo, of zoeken misschien een advokaat om me overal voor aan te klagen, en om zelf uitgelachen te worden? O nee, dat doen advokaten niet, die zien alleen hun eigen inkomsten groeien, of is dat iets te simpel van mij?

Volgende keer zal ik wat meer van mijn dubbel-cd laten zien, want het duurt nog een hele tijd voor die op de markt is, er moeten nieuwe moeder-cd's gemaakt worden, en daar moet ik eerst een nieuwe studio voor zoeken, want met (oude) "werk-relaties" van Corrie wil ik niks meer te maken hebben, daar brand ik me liever niet meer aan.

Groetjexx
Dåvina mithû Sprute