10 augustus 2007, 20:22

klittenband niet opgerold

Inmiddels is gebleken dat Moon en Selva niks te maken hebben gehad met het rotzooien - dat ze geen deel waren van de "werkrelaties" en dat ze buiten het illegale gedoe met mijn muziek stonden. Iets waar ik heel blij om ben, want muzikaal klikte het onwijs tussen die meiden en mij - hoef ik dus voor mijn volgende cd's alleen maar een nieuwe slagwerkster te vinden in plaats van een heel nieuwe band.

In de studio waar ik gisteren de hele dag heb zitten meesleutelen aan nieuwe moeder-cd's kenden ze maar één goede drum-stér, ene Carolien - ze zouden haar wel eens langs laten komen (in de studio, volgende week of zo) om mij van haar kunnen te laten genieten. Ik ben benieuwd - maar als ze past bij mijn muziek ben ik toch maar weer een bofkont. En als ze dan nog een beetje bij stem is, is mijn achtergrondkoortje ook precies zoals ik het wilde, met drie stemmen - spannend, ik krijg er bijna opvliegingen van (al duurt het nog minstens twintig jaar voor ik daar écht aan toe ben).

De politie heeft een inval gedaan in de obskure produktietent waar de roof-cd "Karina Ribben - Kribbendam" werd gebakken - naast spullen voor die cd lagen er nog vijftien van onbestemde herkomst. Gezien het feit dat Corrie ook met die tent een uitsluitend inkasserende "werkrelatie" had (volgens de boeken áchter de brandkast, die iets héél anders lieten zien als de officiële boekhouding ín de brandkast) geeft dat weer een nieuwe betekenis aan haar bijnaam Corrie16.

Toen Corrie's eerste advokaat haar vroeg naar al dat geld wat ze wekelijks kreeg, zei Corrie dat ze betaald werd voor "beveiliging en bescherming". Daarop nam de advokaat ogenblikkelijk ontslag met de woorden "misschien moet je dan ook maar iemand van de familie je verdediging laten doen" - dat kreeg ik te horen van de rechercheur en die moest daar erg hard om lachen - ik snap dat niet, maar dat zal wel aan mij liggen.

Uit vergelijking van de twee boekhoudingen bleek dat gemiddeld van elke twee verkochte produkten er ééntje in de officiële boeken terechtkwam - in de andere (niet zo erg goed verborgen) boeken stonden wél de korrekte cijfers en getallen - zelfs de verkoop aan Elektriko was al opgenomen: twee rekeningen van 30 eksemplaren elk, met bijna hetzelfde rekeningnummer: eentje had een toegevoegde -a, en alleen de rekening zónder -a stond in de officiële boeken (logisch, zei jan-piet, maar erg lang had dat volgens hem niet goed kunnen gaan, tot de volgende belastingkontrole, als die verkoopcijfers steeksproefgewijs vergeleken zouden worden met de inkoopcijfers van klant-bedrijven).

De meeste afnemers waren vaste klanten, die met naam en adres in een lijst waren opgenomen - veel daarvan hadden kodes achter hun naam, het zou dus zelfs zó kunnen zijn (legde de rechercheur me uit), dat de produktietent op bestelling van die klanten leverde, waarmee de zogenaamde klanten de eigenlijke opdrachtgevers werden - het onderzoeksteam had er ineens een hele kluif bij, maar dat ga ik allemaal niet meer volgen, ik heb genoeg te doen.

Met die zestig van Roline's bedrijf méé waren er sinds die éne uitzending toch bijna honderd cd's met mijn muziek verkocht (ook al was het dan gejat spul) - Jordi (de spaanse direkteur van V, weet je nog) was daar heel erg verguld mee, liet (zijn assistente) Catarina me weten, want het gaf aan, dat hij een goede keus had gemaakt met mij te gaan sponsoren.

Groetjes, x
Dåvina mithû Sprute