waarin missel aan een schaatswedstrijd meedoet en bijna wint.
als noi ons wakker maakt, is het al helemaal donker: het is tien uur, en precies om twaalf uur, middernacht, beginnen de schaatswedstrijden.
we drinken allemaal koffie, ook rithy, die anders alleen karnemelk en thee wil, bij een paar sneden lekker zwart brood en dan vliegt de hele familie door de kou naar een bevroren meertje in de buurt van het sportpark.
overdag zijn een stel spiegelspinnen bezig geweest met het nakijken van de lichtsnoeren en het hele ijsveld is duidelijk te overzien.
de eerste twee wedstrijden zijn erg leuk maar niet erg belangrijk: de kleinste vogels schaatsen een beetje op en neer en dat wordt wedstrijd genoemd; dat is omdat de kleine vogels zich dan even grote vogels voelen.
pas de derde wedstrijd wordt echt belangrijk: uit deze derde wedstrijd en uit de vierde komen de kampioenen van volgende keer.
in de vijfde vedstrijd schaatst missel mee. aan die wedstrijd doen acht vogels mee, maar na twee ronden is het al duidelijk, dat er maar drie vogels kans maken om te winnen: die drie zijn missel en twee van haar klasgenoten, die dalle en tomma heten. iedere keer als ze langs de plek komen, waar de andere vogels staan te wachten, wordt er door iedereen geschreeuwd.
de vogels roepen: 'dalle, geef het hem' & 'tomma, aanpakken jong' & 'missel, niet te flauw'.
aan het begin van de laatste ronde is nog niet te zien, wie van de drie de wedstrijd zal winnen; pas op het allerlaatste moment, vlak voor de eindstreep, schieten tomma en missel iets naar voren: tomma wordt eerste, missel tweede en dalle derde.
(op de foto hierachter zie je missel nadat ze over de eindstreep is gegaan de staart naar voren om af te remmen...)
als missel bij ons komt staan, feliciteren we haar en dan staat ineens toman achter ons, hij zegt: "hartstikke goed, misseltje, ik ben trots op je ..., maar hier is nog iemand die je geluk wil wensen, ... dag".
"hallo, andoni, wat doe jij hier?"
"jou gelukwensen als ik mag, kleintje, kom in mijn voorpoten, dan zal ik je eens lekker knuffelen... hallo toeke, reuze vriendinnetje heb je, jong ... en daar zijn waarachtig noia en noi ook, gefeliciteerd met je dochter ..."
"andoni, waar is toman ineens gebleven?"
"ach, kleintje, wat zal ik zeggen, hij is een beetje ziek, jullie hebben hem vanmiddag teveel sangria laten drinken ..."
"ha ha, dat is net goed, hij was vanmiddag zo hard bezig om toeke maar duidelijk te maken, dat hij niet teveel sangria moest drinken, dat hij zelf teveel gedronken heeft".
dan begint de zesde en laatste wedstrijd.
missel zegt: "even opletten, toeke, want aka, onze buurjongen, schaatst in deze wedstrijd mee, hij heeft gezegd dat hij beter kan schaatsen dan ik, we zullen wel eens zien".
aka wordt tweede net als missel in de vorige wedstrijd.
missel gaat hem gelukwensen en zegt tegen hem: "ja ja, o, wat ben je toch een stuk beter als ik, aka, met schaatsen; nu moeten we nog tegen elkaar zwemmen, he, wanneer doen we dat? over twee dagen, ja? dat doen we dan; nu ga ik weer terug naar mijn familie, dag ..."
dan komt missel weer naar haar familie terug, maar noi en noia zijn er niet meer: ze zijn een eindje wandelen met andoni.
noi had tegen rithy gezegd, dat ze wel vast naar huis kon gaan met missel en mij, want dat het best een tijdje kon duren voor noia en andoni en noi uitgepraat waren.
toen vlogen we maar naar huis en meteen door naar bed.