"Lies, je hebt een platte achterband ... verdomme, het ventiel is er uitgedraaid", Tino vond het maar een flauwe grap, hij kon er dan ook zo weinig om lachen, dat hij, toen ie uit de trein stapte, bijna naast het perron trapte."Lies, je hebt een platte achterband ... verdomme, het ventiel is er uitgedraaid", Tino vond het maar een flauwe grap, hij kon er dan ook zo weinig om lachen, dat hij, toen ie uit de trein stapte, bijna naast het perron trapte.
"Hé", riep hij, "daar ligt het, naast de rails, in het grind", en meteen probeerde hij zich tussen de trein en het perron te wringen.
"Wat doe jij nou", schreeuwde Goof uit de verte.
"Lies d'r ventiel is er uitgedraaid", riep Tino terug.
"Nou èn, ik wilde de trein net weg laten rijden, zou jij vanwege zo'n stom ventiel platgewalst worden, lijkt me niet zo slim".
"Weet ik veel dat die trein zo aftaait ... hé, maar onze fietsen staan er nog in".
"Zou je die er dan niet snel uithalen", zei Goof, die naderbij was gekomen, "geef ze maar aan".
Hij keek of er nog koffers instonden, wapperde wat met z'n spiegelei, floot, en zei, toen de trein opgetrokken was, "zo, nu kun je je ventiel oprapen".
"Tuurlijk", pruttelde Tino nog wat na, "dacht je dat ik het zou laten liggen, op een lege band fietst niks gezellig, en de band stelt het ook niet op prijs".