Twee dagen later leek het wel of de bevolking van het hele land was gekomen om de akkerlegging van Sprook mee te maken. Het lijk van Sprook werd in een lange bakfiets gelegd en daar fietste iedereen achteraan, Frege en Ies, Tais en Talok, Tino en Lies, Papke en Snokje, Juldy en Goof, Harjok en Ellen Lochten, Gofie en Joor en Lento en Gamreth, en Vyrion en Driekam en Kizá en Korn, en Gret en Rucha Memardik en nog honderden anderen. Op de plaats waar de tent van Tino en Lies de eerste nachten had gestaan, stopte de bakfiets, Harjok en Talok groeven een kuil van anderhalve meter diep en daar werd Sprook ingelegd. De kuil ging dicht.

Toen liep het hele gezelschap over de ingegraven Sprook heen, en zei iets als afscheid, sommigen hardop, de meesten mompelden wat voor zich heen: "bedankt voor je verhalen in de winter als m'n voeten vastvroren in m'n klompen", "zorg dat er een goed gewas op je groeit", "ik zal je missen, overal-en-altijd-hulp", "slaap lekker, pa", "dag, jongen", "dag lieverd, ik zal voor je uitkijken", "kerel, kerel, je laat een heel gat achter, hoe vullen we dat" ...

Zowel Tino als Lies barstte in huilen uit. Lies zei tussen haar tranen door: "als wij onze mond hadden gehouden ... "
En Tino vulde dat gesmoord in z'n snikken aan met: " ... dan zou hij nog leven".

"Snap je niet, wat Sprook heeft gedaan", vroeg Talok, "kijk, die Dolf, of eigenlijk moet ik zeggen, Éduard en zijn knechtje, wilden de boel hier verzieken door dingen tegen onze zin en wil te veranderen, wij hèbben geen fabrieken en wat ze nog meer voor lekkers in petto hadden nodig, en iemand moest hen dat op een of andere manier duidelijk maken ... op de eerste plaats denk je dan gewoon aan praten; zo zal Proge waarschijnlijk ook geredeneerd hebben ... en dat die twee dan zo bot zijn om hem van de wereld te schieten omdat ze het daar niet mee eens zijn ... dat is eigenlijk onvoorstelbaar, zo zinloos ... nogal logisch dat dat er als je een beetje gezond verstand hebt, niet in kan".

"Precies", zei Harjok Lochten, "dus jùllie schuld is dat niet, integendeel, jullie hebben ons alleen maar gewaarschuwd ... de meesten van ons zijn wel eens in andere landen geweest, en daar hebben we gezien wat voor rotzooi industrialisatie over het algemeen oplevert ... kijk, en als jullie ons niet op de hoogte hadden gesteld, waren we er waarschijnlijk iets later zelf wel achter gekomen, maar dan was er misschien nog veel meer mis gegaan ... de plannen van die twee moesten worden tegengehouden, want anders zou het op den duur ten koste zijn gegaan van onze vrijheid, en vrijheid is leven en geluk ... los daarvan staat natuurlijk dat het verdomd erg is dat dat Sprook zijn leven heeft gekost".