Deze vissoort kan tot 1 m lang worden; komt in alle waterplassen in Tjambar voor, maar vooral in het Drinkven. Door voortdurende beweging (springt uit het water omhoog en knalt erop terug) zorgt ervoor dat het water zuurstofrijk is. Ook woelt z'hy zonder ophouden de bodem om en laat de dwarrelende stof-watermassa z'haar bek instromen. Wat er uit de kieuwzak komt is vrijwel zuiver water en zilverzand, alle andere organische en anorganische materiaal blijft achter in de oude. Op het moment dat z'hy volkomen verzuurd is, werkt z'hy zich met z'haar pootvinnen het land op en valt daar binnen een paar dagen uiteen in een gevlekt (wit-grijs-grauw) gratengeraamte, en langwerpige af en toe wat rollende peulvormige stukken blubber ... Onder het geraamte kun je de (an-)organische rotzooi vinden die de Oude bij leven heeft ingenomen.

De blubberpeulen rollen in een zeer trage beweging terug naar het water, waarbij z'hy kleiner worden en z'haar buitenkant langzaam een leerachtige structuur krijgt in een met de omgeving sterk contrasterende kleur: als z'haar roltocht voornamelijk over (geel) zand gaat, wordt de peul blauw, blauwgroen of groen (van zeer hel tot dof), voert de beweging over gras en veenmosplaggen, dan zal de kleur uiteindelijk ergens tussen felgeel en donker- / vuurrood uitkomen.

Zodra de waterkant bereikt wordt, houdt de beweging op. Op een nader moment (het enige zekere daarin is dat het diep in de nacht is, maar de tijdsduur na 'aankomst' is niet te voorspellen) scheurt de leren zak aan de onderzijde open en laat de inhoud zich in het water vallen / zakken, een jonge Oude ...
De lege zak wordt opengesneden, schoongemaakt met oude thee (de geel-rood-bruine) of het sap van gekookte berkenbast (de groen-blauw-paarse), nagespoeld / gefixeerd met citroensap, en gebruikt voor tassen, water- en wijnzakken en als bovenleer voor schoenen.

Naarmate het milieu (het ven of meer waarin de Oude leeft) vervuilt, zal de drinkbaar eerder verzuurd raken en op de kant kruipen om te sterven ... als dat áánlanden gebeurt voor z'hy volwassen is, lost z'hy op zonder peulen / kroost voort te brengen ... mogelijk is dat de reden voor z'haar uitsterven / afwezigheid elders op de wereld. Mocht een van de aan de waterkant liggende peulen voortijdig te water geraken (door een windvlaag of doordat z'hy werd aangestoten / geduwd door een toevallige menselijke of dierlijke passant) dan lost de leerhuid op en vervloeit de inhoud met het wateroppervlak als een soort olievlek, die in een paar weken alle kleuren van de regenboog aanneemt en dan vervaagt en verdwijnt.

De oude wordt zelden aangehengeld, z'hy is niet geïnteresseerd in voedsel dat van boven komt.