fragfrag - [ fragilis fragilis (fr.) ]

de fragfrag
het frêle wezentje leek als een kolibrie stilzittend een statische positie in te nemen op gepaste afstand van zowel het brievenbussenblok als de muur.

wie meent dat dat de júíst weergegeven werkelijkheid was, hale beter zijn schoolgeld terug (in onze ervaring laat geen enkele vrouw zich zo gemakkelijk misleiden - vandaar dat onze aanbeveling aangaande terugvordering van edukatieve financiële middelen de schijn van inkorrektie aannam voor wat betreft de politiek-maatschappelijke gelijkschakeling van de geslachten).

even wat dieper ingaand op de gedragingen van kolibries maakt de onhoudbaarheid van de eerste zin als omschrijving van de realiteit rap duidelijk: kolibries zoeken niet naar vaste plekken.

op sommige plaatsen zul je ze weliswaar nooit zien (en nee, we bedoelen hiermee niet aan de koude kanten van poolcirkels als in tegenstelling tot eerder te verwachten habitat), andere delen van de omgeving hebben hun nadrukkelijke voorkeur juist wél.

voorbeelden van vermeden ruimte zijn de nabijheid van happende muilen en driftig wenkende klauwen ...
door zich openende bloemen laat de fragfrag zich daarentegen wel aantrekken en omringende bladeren hoeven niet eens te wenken, de geur en het lichtspel rond de in het zonlicht langzaam verdampende nektarspiralen zijn ruim voldoende.

nabootsing van een ontluikende bloem op de kopstengel van een piripiri (venijnvis) verleidt zelden een fragfrag, voornamelijk vanwege de aanwezigheid van een spiegelend wateroppervlak - en dat heeft meerdere, elkaar versterkende, redenen.
de simpelste daarvan is dat de fragfrag niet van zwemmen houdt, zelfs in het geheel niet van water (er is nog nooit een fragfrag waargenomen in een regenbui, de mist van een waterval op honderden meters afstand is al een zeer effektieve barrière) - daarnaast is de fragfrag een uiterst solitair levend dier dat in de waterse weerspiegeling een soortgenoot herkent (enkel in de paartijd verdragen mannetjes en vrouwtjes elkaar, maar feitelijke visuele waarnemingen zijn daar niet van, wat gemier en getetter over-en-weer in het diepste donker van de eerste maanloze nacht na de winterzonnewende, dat is alles) - en als laatste reden mag opgevoerd worden dat de fragfrag (breinmateriaal is zwaar, dus daarvan is weinig ingebouwd) het meest stuitende voorbeeld is van een ezel tussen twee hooischelven, het beestje kan (durft?) niet kiezen tussen de bloem op de hengel en de schitterende waterkopie (arme piripiri, doet nog wel zo z'n best).

archeologisch onderzoek heeft uitgewezen dat de fragfrag genetisch een verre neef is van de mosasaurus (en dus van het eenzame monster van loch ness) - wat gemeenlijk aangezien wordt voor veren, zijn dus eigenlijk uitgewaaierde vinpoten.
in de nauwelijks waarneembare bek bevinden zich nog rudimentaire maalkiezen (type kruideter) en het vrijwel geheel geatrofieerde spierstelsel lijkt het meeste op dat van een longvis - de fragfrag is kortom een hoogst merkwaardig wezen.

er zijn gevallen gedokumenteerd van ogenschijnlijke identifikatie met de roepnaam fragfrag, maar de veldbioloog die die waarnemingen op zijn naam heeft staan, was al eerder beschuldigd van de verkoop van gebakken lucht (weliswaar betrof het de lucht van een vulkaanuitbarsting, maar de wetenschappelijke wereld viel vooral over het feit dat die materie verpakt was in gewássen plastik kontainers in plaats van in gesteriliseerde).
fragfrag in tegenlicht - ekskuus voor de slechte kwaliteit van de foto
het lijkt mij overigens stug dat iemand in het afgebeelde diertje hiernaast ook maar het geringste aspekt van de kolibrie herkent (op de op vleugels lijkende ekstremiteiten na dan), nog maar een paar borrels lijkt me voor een dergelijk persoon de meest aange­wezen aanbeveling.