het snerpend gepiep van auto-alarms is eindelijk verstomd - de akku's hoogstwaarschijnlijk leeg - niets wijst erop dat ze zijn afgezet.
de wind hoor ik, het huilen van de machteloze wind, onmachtig om een eigen koers uit te stippelen, onmachtig om zichzelf te laten stoppen op eigen voorwaarden, gedwongen te loeien vanwege simpele drukverschillen, onzichtbaar voor het oog, nauwelijks voelbaar voor de huid, nauwelijks voorspelbaar, woest en hulpeloos op hetzelfde moment.