"beide zijn verliefd op elkaar"

die zin hoorde ik zojuist op de radio, in de aankondiging van een klassiek meesterwerk dat regelmatig ook als muzak in winkelcentra terug te horen is, dus daar hoef ik het verder niet over te hebben - maar de irritante kriebel in mijn oren vond ik frappant - normaal registreer ik kletspraat niet eens.

toen realiseerde ik me, dat het niet alleen akute taaljeuk was, maar dat ik ooit een recensie had geschreven over een boekje met eksakt diezelfde titel voor een regionale krant - die krant bestaat inmiddels niet meer, is in twee of drie rondes volledig weggefuseerd en het gedrukte bewijs-eksemplaar van mijn bespreking heeft later dienst gedaan als voering van een vogelkooi, of kattebak, het is lang geleden en niet meer belangrijk, de herinnering ging de weg van vele die vervangen werden door nieuwere, andere, met meer gevoel.

wat me vreemd genoeg nog bijstaat, is de globale inhoud van m'n schrijfstukje - dat het boekske de uiterst magere hoeveelheid van vier hoofdstukken telde (elk minder dan twintig pagina's): in het eerste babbelt de ik-figuur over zijn verliefdheid voor 'haar'; twee, de ik vertelt over hoe zij verliefd is op hem; dan (drie) neemt zijzelf het woord, elaboreert over hoe allemachtig verliefd hij is op haar; en in het laatste hoofdstuk praat zij over haar eigen verliefdheid - en dat het verder een uitermate kaal boek was: geen voor- of nawoord, inhoudsopgave of opdracht, het omslag bevatte naast titel en auteur enkel de afbeelding van een dobbelsteen zonder merktekens / stippen / waarden én zonder boven- en onderkant (dus zo hol als maar kan, dat was geloof ik ook de strekking van mijn waardering in de recensie), de achterflap was leeg op de titel in spiegelschrift na (en heel klein het i.s.b.n. op de onderrand) - een uitgave van "de bazige bij" schiet me ineens te binnen.

in mijn geschrijf miste ik, meen ik, vooral een vijfde hoofdstuk, met de konstatering dat beiden toch vooral verliefd waren op de liefde - eventueel zelfs een zesde, waarin de liefde zélf dat heen-en-weer gedraaf van die twee hoofdpersonen onder de loep nam.

indertijd (bij het wegwerken van m'n oude kranten) heb ik nog weleens gezocht naar het boek, omdat ik me afvroeg of mijn kritiek wel terecht was en niet alleen maar bot uit onbegrip, maar ik kon het ding nergens meer terug vinden, niet tweedehands, niet in de bieb-kataloog, zelfs niet bij het letterkundig museum, trouwens ook nooit meer iets van die schrijver gehoord ...