bij taaldrukken bedien je je van allerlei werkvormen en technieken waarvan alle ingewikkeldheid is afgepeld om op zo eenvoudig mogelijke wijze tekst en beeld weer te geven - de echte barbier doet iets soortgelijks door met zijn scharen en messen daar model aan te brengen waar voorheen vormeloze hoeveelheden begroeiing de schoonheid van het menselijk lichaam versluierden - kaalscheren is natuurlijk de simpelste oplossing, maar waarom niet een vorm van taalscheren ontwikkeld ...
vanzelfsprekend gaan we taalscheren in plaats van kaalscheren, omdat je vast de ervaring weleens ooit hebt meegekregen, dat dat laatste maar heel kort écht mooi is en bovendien na enkele dagen irritant jeukende taalstoppels oplevert, als in poëzie waar je de kriebels van krijgt - ik hoef het toch niet duidelijker te maken, hè, want ik wilde nog wat anders gaan doen ...
overigens ben ik er voorstander van, dat kleuren wat simpeler benoemd worden - "ligtblaw" lijkt mij een prima omschrijving van de kleur van een zachte lentelucht, als het gras en de bomen en de vogels ... snap je? - en wat "ligtgruun" past daar prachtig bij - "safarigeel" is natuurlijk een verfsoort die ik nooit zal kopen, vanwege al dat gestobber van die kamelepoten - "briljantrood" is de laatste tijd weer in verhoogde opspraak gekomen door het bloederige van de foute diamanten van naomi, maar dat zal wel weer overwaaien - "ultramarijn" is een prima kleur om adhd'ertjes wat kalm te krijgen (heb ik gehoord, van iemand die een magazijn vol blikken in die kleur had), maar helaas dwingt die kleur mij om steeds op het peilglas te kijken, of er nog wel voldoende zuurstof in de fles zit, dus voor mij persoonlijk zit dat niet echt rustig en daarbij, het vreet stroom (zelfs met spaarledjes) vanwege al dat extra licht wat je mee moet sjouwen om een hand voor ogen te kunnen zien, erg lastig ook als je dan ineens een volwassen japanse spinkrab tegenkomt, want die prikt je zo lek met die lansen van benen, je moet tegenwoordig overal rekening mee houden - dat was vroeger heel anders, je behing de muur met opgetut afvalpapier of desnoods smeet je er een emmer witkalk tegenaan, niet al dat gemeukel over een toefje kleurstof de ene of de andere kant op, mens hou het toch simpel, want dan hoeft het ook volgend jaar weer niet in een andere kleur (dit seizoen zijn de woeste luchttinten erg in, zoals tyfoon in babylon, wat eigenlijk gewoon kreem is, maar dan met een flintertje perzische jasmijnbloesem erover uitgestrooid) ... ojee, begrijp ik daaruit dat de schildersindustrie wil dat je vier keer per jaar je huis verkleurt, of is dat een te beperkt beeld wat ik heb, is bijvoorbeeld koningsdag ook al een seizoen, en de toerdesjans, of de kermis, en niet te vergeten ... eh.
wat ik begrijp is dat je me een extra kappersloopbaan probeert aan te smeren - en dat onderhoud moet ik dan vanzelfsprekend ook maar seizoensgebonden aanpassen (ik heb ideeën genoeg, daar niet van): december is de maand van de "elfjes", januari en februari samen doen het "sonnet" (in januari het dubbele "kwatrijn", in februari het "sextet", andersom is niet zo zinvol, kwa haargroei en dichtvorm), maart (of karnaval) staat dan voor het "rondeel" (de halve versie ervan bij mensen met langzaamaan-haar) - en ook de reli-fanaten hebben hun eigen stijl "het kringelgesprek" (hoeven ze niet meer met zo'n opzichtig kruis rond te lopen en in de verte heeft het wel wat van die perverse kruinschering), hoewel die stijlvorm poëtisch wat beperkt is, er zit meestal weinig rijm noch schema in - de "limerick" is meestal voor de wat jongere haardracht vanwege het vaak iets pikantere onderwerp, ja, ik zie me al bussen vol 'nachten op salou'-gangers onder handen nemen op de heenweg, dan blijf ik daar een paar dagen in de zon bruineren (en misschien kan ik tussendoor nog een mooie spaanse aan het gedicht brengen), en op de terugweg knip ik een vorige lichting netjes in het model van de "i-m" (de ingezonden mededeling, reklame voor teen-of-tander of een felicitatie in rijmvorm van drie of vier regels) - ook de wat oudere en dunner behaarden reken ik tot mijn toekomstige klantenkring, want welke zuurpruim wil er nu niet van dat verbitterde imago af met een scherpe "loesje" op het hoofd ... dames die hun lange haar niet zo nodig voor de waan van de maand willen afstaan, kan ik helpen aan prachtig gevlochten "haiku's", of thematisch gegroepeerde spreekwoorden - nu we toch langzaamaan ons van de dichtvormen afwenden, zou je het niet prettig vinden om met een hoofd vol "wat & hoe" in de taal van het vakantieland van je keuze rond te lopen (hoef je op het naaktstrand eindelijk helemaal geen tas meer mee te nemen, want betalen deed je toch allang met een geimplanteerde krediet-chip) ... een van m'n suksesnummers is het rasta-kapsel in streepjeskode - op zich niet zo handig leesbaar, maar met de goede 'lezer' op zonneënergie heb je geen mp3-speler of een duurdere variant (waarvan de naam met een -i- begint) meer nodig - en door het opschudden van je haar verandert de volgorde van de liedjesvoorraad op je hoofd meteen - de wereldbekende dj frastapopi laat zich eens per drie maanden van een nieuwe draaitafel op het hoofd voorzien ...
jammer alleen dat die "bakfiets barbier barcelona" in het spaans noch in het katalaans zo fraai allitereert als in het origineel: "barbero de barna (yendo) en triciclo (con caja)", "barber de barna en/a tricicle", en het engelse "biking barber of barna" betekent dat ik op een motor rondkros, misschien iets voor een nieuwe sport: "simultaan-scheren" met een verse alliteratie (ook in het engels: "simultaneous shaving"), maar weer niet in spaans en katalaans "un corte de pelo simultáneo" ('n gelijktijdige knipbeurt, wat eigenlijk iets anders is), "tallapèl simultàniament" (en van het eerste woord weet ik niet eens of het bestaat) ... alweer een loopbaanverandering die door het woordenboek gefrustreerd wordt ...
jouw blozend gekleurde kennis van daarstraks had het natuurlijk (op maandagmorgen, jij was erbij) over iets heel anders dan vingerverf: ze deed namelijk verslag van het afgelopen weekeinde en dat haar verse vriendje haar zo ontzettend was tegengevallen - ja, uiteindelijk zelfs letterlijk en vandaar haar laatste opmerking:
"en dan kijk ik op enen om, maar 'm is niet waar ik 'm verwacht, meneer ligt blaw te wezen langs de stoep, waar-die neffe gestapt gedaan had - ik heb 'm maar laten liggen, zou ook niet weten hoe'k die 150 kilo overènd gekregen zou moeten krijgen - en dat goedkope kermisringetje heb ik in z'n portemeniks gestopt, nadat ik er een flap van 50 euries uitgeplokt ha, want als hij me niet naar huis rijdt, zal't met de taxi moeten, ik ga dat hele eind van d'n heuvel tot de gasthuisstraat toch niet lopen en vanwege dieje sjitring mot de sjofeur hil de stad rond rije en as't zo'ne leuke student is, dan magge't best wa dure" ...