het damesverband

mijn hospita maire - ooit in een donkergrijs verleden - had aan de binnenzijde van alle deuren van de door haar verhuurde kamers een prachtig gekalligrafeerd en geplastificeerd (wat minder fraai, met rimpels en luchtbellen) pamflet opgehangen met de tekst: "Het bezoek van een dame na tien uur 's avonds aan U is niet toegestaan en is reden voor onmid­dellijke opzegging van Uw recht om in deze kamer te verblijven" ... familieleden waren natuurlijk uitgezonderd en de meeste huisgenoten bleken over een schier onuitputte­lijke schare nichtjes te beschikken, en soms kwam na verloop van tijd boven water dat sommigen van hen ook nog familie van elkaar waren (de huisgenoten bedoel ik) ... ik vond een andere maas in de wet van maire in eeneiige tweelingen die gelijktijdig op bezoek kwamen, om met mij aan een opdracht voor school te werken (de school des levens natuurlijk, niet die waar­voor ik kollegegeld moest afdragen, of had je dat zónder uitleg ook al wel begrepen) ... dat er sowieso wat wettelijke onjuistheden en dus juridische ontsnappingsmogelijkheden in de huur­beperking zaten, vonden we niet oppor­tuun om uit te buiten of om zaken mee op scherp te zetten, want maire was een aardig mens en zij wist vast ook wel dat al die familiebanden uit een dikke duim of andere behoefte ont­staan waren, het moest alleen niet tot orgies en geluids­hinder leiden ...

herinner me er af-en-toe maar aan, dat ik jullie (die indertijd genoten van slinkse inge in koopjesland) de avondturen van de tweelingen anna lyse en lysanne nog moet vertellen ... jazeker, na die pas al aan belle anna en annabel gewijde woorden ... en ach ja, er zijn meer genoten (op m'n zang) waar jullie nog niets van weten ... ik noem marie poppig maar even (geen tweeling trouwens) ...