pittig sausje

op zoek naar iets om een wat laf smakende salade mee op te vrolijken, liep ik in de buurtsuper tegen een knijp­fles aan gevuld met "Honing Mosterd | Dressing bereid met mosterdzaden en bloemenhoning" - het spul zou ook nog scharreleieren bevatten (of iets daarvan) - de salade vloog mijn gasten naar de keel, en voor ik het wist, was de schaal op wat slasaus na leeg ...

de volgende dag belde ik die firma op om hen te komplimenteren met hun produkt en langs m'n neus weg vroeg ik, of het al een beetje vlotte met de sausen op basis van herfstbladhoning ... het bleef even stil aan de andere kant van de lijn, toen klonk de stem nadrukkelijk voorzichtiger tijdens het stellen van de vraag of ik charlotte kende - ik, niet te flauw, zei dat ik wel twee charlottes kende - "juist", hoorde ik nog van de andere kant en ver­volgens had ik het idee dat de hoorn erop gesmeten werd (als het nog zo'n telefoon was tenminste) ...

's avonds werd ik (met een tijdsverschil van zo'n anderhalf uur) door twee mij onbekende huilende dames op­gebeld (of ze écht huilden kon ik vanzelfsprekend niet zien of horen, maar hun stemmen klonken niet erg vast) - ze waren vlak na mijn telefoontje op staande voet ontslagen uit het bedrijf (afdeling produktontwik­keling) vanwege loslippigheid betreffende fabrieksgeheimen (ze hadden het bandje waarop -buiten mijn medeweten ook nog- het telefoongesprek was opgenomen als bewijs gehoord) ... de een vroeg of ik was opgestookt door een ex van haar (de naam klonk mij niet bekend), de ander vroeg wat ze mij in hemelsnaam misdaan had ...

gelukkig hadden ze allebei nog de tegenwoordigheid van geest gehad om meteen protest aan te tekenen tegen hun ontslag - de rechtszaak tegen het bedrijf en hun onterechte ontslag gaan ze zonder twijfel winnen met een forse schadevergoeding (want de sfeer is nu natuurlijk bedorven, daar weer gaan werken lijkt me geen optie), zeker als ik opdraaf met de twee charlottes die ik ken ...