onderstaande poëtische uitingen komen uit de dichtbundel met bovenstaande titel, die in algemeen nederlands zou luiden: "tilboëzie voor kruiken [=tilburgers] en andere mensen / bestaan die dan?".
voor de niet helemaal taalvasten onder ons: leesbaar is (steeds) het tilbabwanese origineel, onder de dikke punten linksboven in het dichtveld hangt verborgen de grof-, lomp- en kortweg in het a.n. vertaalde versie, helaas zonder alle subtiliteiten en de emotionele diepgang die het tilbo-origineel zo overduidelijk kenmerken - en zo gaat de beschaving teloor.
jè,
jao war,
dè wèl dè,
dè za'k oe vertèlle ...
gaopert!
witte wè'k náá gezien hèp?
ge gaoge't vàst vertèlle ...
wilde't nie heure?
ikke nie,
nèè!
ze hè'n oe fiets nèt gejat.
gaopers en gólliepaope ...
meej-dè gekawaawel
verstao'k m'n èège ginneens,
dus ache-naa
oewe meule nie gaa hout,
dan stón oe taande sebiet
as 'n hèkske op oewe tèbbes.
dè's gin zwêêt,
dè'k naa ruuk,
dè's kôôningswaoter,
of èèreger,
dè braant dur oe ziel
tot in oe zaoligèd.
as 'ne vis waoter
hè'k oe van nôôje,
as blójkes de zon
zô blij zè'k a'k oe zie,
'tis diep in de naacht
'kwee nie wor dè ge zèèt,
gè zèèt mèn licht
zonder jou zèè'k zô blènd.
meej dè'k nor hum riep
riep'um-mèn,
me knikte gelèèk
dè'me't begreepe
mar verstaon hamme niks.
twaar al laot
dus me ginge nor hèùs,
elk nor z'n èègeste,
dè stao ...
onzichtbaar
... voor andere voorbeelden uit de praktijk en varianten daarop, zie tilbabwanees ...
... voor uitbreiding van je woordenschat, zie tilburgs, de kortste taal van nederland ...