de mini-tdwp heb ik ooit gemaakt om op scholen en buurtcentra demonstraties en uitleg over taaldrukken te kunnen geven, alles wat je nodig hebt (op hoofd en handen na, en papier) om zelf werk te kunnen produceren (in je eentje dus, niet met een groep) zit erin, het koffertje is een aantal keer vaste bagage geweest tijdens vakanties, om ter plekke ansichtkaarten te kunnen maken om te versturen (voorbeelden daarvan zie je hier) - een lijstje van de inhoud vind je hieronder.

de eerste lijst bevat de konkrete inhoud van de mini-tdwp, en daaronder staat een aanvullende opsomming van wat er verder nog nodig (bruikbaar) is voor (taal)druk-aktiviteiten (inspiratie, motivatie, ruimte staan daar vanzelfsprekend niet bij) - maar eerst, plaatjes van de mini (dicht en open) en van doos 1 en doos 2 daarin.

de mini-tdwp
als anti-openvaller / slot gebruik ik gewoon een veiligheidsspeld ... rechts zicht op de inhoud; hieronder wat meer uitgespreid.

los te zien zijn in het deksel een spatraam (ijzer-gaas, verkocht als pan-onderzetter), een kader voor kartondruk, een plastic snijmat, het stencil-onderlegvel, en daaronder is de inktplaat te vinden ... de koffer zelf bevat twee dozen, een aantal katoenen padjes, twee plakstiften (rechts naast de dozen, daarop een overjarige tandenborstel (voor spatwerk), losliggend een schaartje en een kunststoffen inktspateltje ... onder de padjes verborgen het volgende: kunststof flacon met peut, dito met schurende garagezeep, een stel losse behangrand-aandrukrollers met een handvat, wat reserve filmkokertjes met schuimrollertjes, dubbelklevend plakband, bindersgaren, correctie-vloeistof.

doos 1 zonder deksel
de bovenste laag bestaat uit een rolletje scotch magic (810), prikpen, houders voor schuimrollers, stukjes cellrubber (met kleeflaag), watervaste viltstiften (om op kleeflaag te kunnen tekenen), breekmesje (met losse bladen), lege balpen, haaknaald, hb-potlood ... dat alles op een velletje stevig papier.

doos 1 zonder bovenlaag
hier zijn een aantal kokertjes met inkt en een even groot aantal kokertjes met schuimrollers te vinden ... de cijfercodering is gelijk aan de kleurcodes die roneo-alcatel aan stencilinkten meegaf: 51 en 52 roden, 53 en 54 groenen, 55 oranje, 56 en 57 blauwen, 58 grijs, 60 bruin, 62 paars, 63 geel, wit, zwart ... bovenop kokertjes 'nep'-spateltje.

doos 2 zonder deksel
een strook cellrubber / vinyl, een prikplaat bestaande uit hardboard met daarop vilt gelijmd, een papiertje met daarop een afdruk van de aanwezige linkprint-letters, twee kartonnen stroken (te gebruiken als ril-aanleg) met daarin voorgeprikt gaten voor japanse binding A4 en A5.

doos 2 zonder bovenlaag
de kokertjes waarvoor geen plaats was in doos 1; die met -x- gemerkt zijn, bevatten blanco rollertjes ... verder zijn hierin linkprint-letters te vinden.

hoeveel

van welk spul (en eventueel waarvoor)?

hoeveel

van welk spul (en eventueel waarvoor)?

( * )

de hoeveelheid kleuren stencilinkt is natuurlijk afhankelijk van wat er nog op de markt is, of wat je zelf in elkaar kunt flansen ... vroeger waren de firma's Gestetner en Roneo Vickers / Alcatel ruim voorzien, maar in de loop der jaren zijn daar behoorlijk wat kleuren weggevallen ... de franse afdeling van het Freinetonderwijs maakte zelf kleuren aan (o.a. lichtblauw en wit), maar ...

het laatste wit wat ik zelf gebruikte, was gemaakt van offsetinkt (dekwit, Van Son's Rubberbase) drie-op-een vermengd met een verdunningsolie (Van Son verdunningsmiddel Sonalith V 4116; deze firma kwam desgevraagd zonder een aanhangend prijskaartje met het recept aanzetten, nogmaals dank) ... nadelen ten opzichte van stencilinkt is dat het mengsel enigszins verkleurt door de transparant-bruine kleur van de olie en na verloop van een paar weken indroogt in het rollertje ... en een velletje vormt in het voorraadpotje.
op die manier kun je echter wel alle kleuren aanmaken die je wilt gebruiken door een basisset Rubberbase inkten en een fles of wat van die olie aan te schaffen, de vraag is alleen of dat soort inkt niet bezwarender voor het milieu is dan originele stencilinkt ... het zal vast, maar ik moet het wel nog 'even' uitzoeken.

het gebruik van deze oplossing heeft zoals ik schreef één (groot) nadeel: na verloop van tijd oxideert de inkt, dus als je hem gebruikt in stencilmachines die je vervolgens een tijdje niet gebruikt, dan moet je de inkt eruit halen, de machine schoonmaken.
overigens is het ook niet zinvol om 'alvast een voorraadje aan te maken voor toekomstig gebruik' (hiermee bedoel ik natuurlijk niet enkele weken, maar een jaar of langer), want hoe goed je de aangemaakte inkt ook opslaat (zelfs het pseudo-vacuüm van een wijnpompje helpt nauwelijks), na een jaar of wat is de massa harder/taaier geworden dan verwaarloosde klei in een hoekje van een kinderkamer, jammer genoeg (na vijf jaar is de inhoud van een potje ter grootte van een filmrolletje volledig onbruikbaar geworden).

misschien moet ik maar eens gaan experimenteren met olie-verdunde hobbyklei - daar kom ik nog op terug, ooit.
 

mocht je vinden dat aan deze lijst iets
fundamenteels ontbreekt, meld me dat dan.