Het begin erop te lijken dat de bakfiets uit het ontwerpstadium gekropen is - de eerste foto's van het gelaste frame zijn binnen. Dat het allemaal niet zo snel gaat als ik verwachtte, ligt waarschijnlijk aan het feit, dat de versnellingen er pas in een heel laat stadium opgezet worden ... afijn, geniet alvast met mij van deze plaatjes en bedenk dat het eindresultaat er héééél anders uit komt te zien (ik krijg ook nog een zadel bijvoorbeeld om op te zitten, en lampjes voor in het donker en een bel misschien voor als ik meer haast en vaart heb dan anderen, wat 'n giller).
Spannend, hè?
Maar eerst zijn oud en nieuw voorbijgegaan ... blijkt er ineens al een jaar voorbij te zijn sinds ik begon aan ontwerp en bouw van de mobiele werkplaats, schaamt de tijd zich dan helemaal nergens meer voor, al dat gejakker en geren, sta toch eens ergens bij stil ... ach, dat is het, bespiegeling, de tijd is bang voor z'n spiegelbeeld, jaagt liefst ongezien voort in de schaduw ...
Toen het nieuwe jaar nog niet bekomen was van al dat afgrijselijke geknetter en geknal over de hele wereld (wijt daar het niet verschijnen van mijn wenskaarten maar aan, al die pijn en al dat bloed), ben ik een kijkje gaan nemen bij de fietsbouwer - hij wist dat ik zou komen, hoor - om me te verrassen had hij de bakfiets al voorzien van een opbouw, in golfkarton. Zijn eerste plan was om de rode loper uit te rollen, maar daar zou in al die sneeuw toch niks van te zien zijn geweest, dus ik ben blij dat-ie dat niet gedaan heeft, voor mij hoeft al dat pontifikale gedoe niet - de felle wielbakken zijn veel meer naar mijn smaak dan zo'n spijtige mat op straat. Die rode dingen worden trouwens nog wel wat minder prominent, want smaller. We hebben een beetje gespeeld met de oprijlaan (uit - omhoog - in) en ik heb geoefend óf en hóé het me beviel achter het stuur van mijn snelle bak - vroemm, vrrrroeoemmmm, koppeling, schakelen, gassen.
onzichtbaar
Wat ik helemaal vergeten ben hier te vermelden, is dat ik de 'kist op wielen' helemaal uit elkaar mocht halen, en opnieuw, maar dan smaller, in elkaar zetten (als ik de bakfiets tenminste van stevige wielen wilde laten voorzien) - dat was bijna netzoveel werk als de eerste konstruktie, omdat het nu op de millimeter moest passen en ik de eerste keer op een aantal plekken redelijk wat gesmokkeld had, er moest een nieuw en ander binnengeraamte komen en daardoor kwamen veel van de boorgaten op heel andere plekken terecht (en die oude kon ik dus dichtstoppen).
De middelste afbeelding toont een doorzicht van de oude kar met het kilo's zwaardere binnenwerk en een van de schragen die ingeklapt per stuk al veel meer ruimte innamen dan de twee door mij aangepaste kipli's® (van het rechter plaatje) samen.
onzichtbaar
Toen ik de bak opnieuw in elkaar geschroefd had, ben ik (omdat de bakfiets nog even op zich zou laten wachten) meteen maar begonnen aan de bovendekse pers van pvc-pijp, met klittenband als transportsysteem (uiteindelijk moet met behulp van die pers hoogdruk en doordruk mogelijk worden, oftewel afdrukken gemaakt van stempels, reliëfvormen, sommige sjabloons en stencils). Uitleggen klinkt ingewikkelder dan het bedienen in de praktijk zal zijn en deze foto's verduidelijken misschien ook al wat. Zie je trouwens al die lelijk weggewerkte ex-boorgaten zitten? Het is maar goed, dat daar nog een laagje verf overheen komt (ooit, misschien zelfs binnenkort).
